Kedekedeng kedekedeng, oeoe...eerste 2 dagen

14 juli 2013, De Transmongolie Express kan beginnen.
Om half 12 werden we opgehaald, wel spannend hoor en wie zou er bij ons in de coupe komen? Op het perron voegden onze medereizigers zich al bij ons.
Onze groep bestaat uit 8 Nederlanders, allemaal met de bestemming Irkutsk! 4 dagen en nachten treinen. We hebben een leuke groep, eigenlijk een heel gemêleerd gezelschap. Ineke uit Amersfoort zit bij ons in de coupé, ze reist alleen en het klikt bijzonder goed met z'n 3-tjes, dus we hopen eigenlijk dat er niet iemand bij ons in de coupe komt. Naast ons zit de familie Knots.....hahaha, vader Piet, die graag alles over iedereen wil weten, moeder Lies, leuk en gezellig mens en zoon Jannes, we hadden het slechter kunnen treffen. Adriaan en Robbert zitten in een andere wagon en komen af en toe buurten, of we nemen een drankje met z'n allen in de restauratierijtuig. Tijdens het traject stopt de trein een aantal keren per dag. Soms stappen we uit en soms moeten we blijven zitten. Op de perrons kan je iets te eten of te drinken kopen. Bij enkele stations staan Babusckas (moedertjes van Rusland) hun zelfgemaakte lekkernijen te verkopen, ze brengen wat afwisseling in het menu van het restauratierijtuig. Eerste dag in de trein was al een hele belevenis, te leuk om allemaal te beschrijven. We gaan om 12 uur ons bedje in en ik mag boven slapen.
Tot de 2e treindag! Doei X

15 juli 2013 2e traject: Perm-Ekaterinburg-Tuymen
Jeetje wat heb ik lekker geslapen! De 2 dames waren beneden lekker aan het keuvelen en ik lig wat te lezen, totdat ik naar het toilet moet! Ik spring naar beneden en doe ons coupeetje open, staat Piet al fris en fruitig op de gang naar buiten te kijken; zooo, jij bent er vroeg uit zeg ik. Nou het is anders al half 11 hoor slaapkop. Ik zeg hè, dat kan niet, bij mij is het nog maar half 8! Was het knopje van m'n horloge op de Nederlandse wintertijd gegaan. Hoe verloopt nou zo'n dag in de trein? Er wordt gekletst, gelezen, gegeten, gedronken en veel gelachen. Het is een beetje behelpen in ons piepklein coupeetje en het kleine toilet waar een hele wagon gebruik van moet maken. Maar het went en wat heel grappig is, dat onze Provodnik (rijtuigchef) de hele wagon stofzuigt inclusief de coupé's en dan haalt ze ook nog een doekie over de richeltjes. Ze is tonnetje rond en past nauwelijks door het gangpad heen :)

In Perm stoppen we en wat onze grootste angst was; een Rus in onze coupe die geen woord Engels spreekt. En ja hoor, Fokje roept buiten al; ja hoor onze coupe gaat open en er stapt een Rus met een mega grote backpack naar binnen. Hoe moet dat nou? Maar na een tijdje heeft hij zich gesetteld en we hebben helemaal geen last van hem, integendeel! Hij heet Sergej en is eigenlijk wel stoer en ziet er atletisch uit, net zo'n ex olympische turner....hahaha, hoe hij zich naar het bovenste bed naast mij begeeft, gaat iets soepeler dan hoe ik het doe. S avonds gaan we uit eten in de restauratie en daarna maken we het gezellig in onze coupe met lekkere toostjes en een drankje, allemaal lekkere dingetjes die we vanavond op het perron in Ekaterinburg hebben gekocht. Sergej is alweer in diepe slaap en heeft helemaal geen last van ons.

Liefs Fuckie duckie & Inge