3 dagen eindeloos Mongolië
Door: Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge & Peter
30 Juli 2013 | China, Peking
3 daagde trekking door Hustai National Park
Dag 1 staat 10 km wandelen op het programma, nadat we ongeveer 2 uur hadden gereden vanaf Ulaan Batar. Eerst naar een nomadenfamilie voor de lunch. We kregen melkthee, gemaakt van koeienmelk en een soort van keiharde lange vingers die je kon dompelen in een soort van havermoutachtige drap! Robbert en Fokje vonden het wel lekker, dus die zaten lekker te schransen totdat het hoofdgerecht op tafel kwam. Er werd voor ons opgeschept, dus ik had de pech dat ik steeds het meeste kreeg en het dus niet op kon en het ook niet zo lekker vond! De kar werd klaar gemaakt, onze spullen erop, ons paardje ervoor en gaan met die banaan. Ik vroeg aan de gids; komen we onderweg nog iets tegen, of hebben we onderweg nog wat te doen. Hij zei dat we bij een kaas fabriekje komen en dat ze daar kaas bereiden op de Nederlandse manier. Nou dachten we dat is leuk, kunnen we in Mongolië zien hoe ze Nederlandse kaas maken. Maar dat was dus niet zo, want we kwamen daar aan en bleek het fabriekje dicht te zijn en er wordt ook geen kaas meer gemaakt. Dat wist de gids ook en hij zei dus al dat het niet interessant zou zijn. Ze hebben alleen een bak waar het paard kon drinken, dus dat was het enige doel van onze trip (voorlopig).
Nadat het paard gedronken had ging onze wandeling verder. Niks waren we tegen gekomen, ja anderhalve paardenkop.....nou dat was ook niet helemaal waar; hele kuddes paarden die door piepkleine cowboys van een jaar of 6 worden gedreven.
We lopen verder en verder en er veranderd helemaal niets in t landschap en we komen wederom geen kip/paard nog koe tegen. We liepen in een dal en de gids zei dat we onze tenten hier gingen opslaan. 3 stuks. Het waaide een storm, dus was het lastig onze tent die het grootste was een beetje fatsoenlijk op te zetten. Nou hij stond hoor en die van Robbert en van de gids ook. Sta je dan met je goeie gedrag in the middle of nowere met 3 tentjes, 3 toeristen en een gids en een paard waarvan zijn benen gebonden werden, zodat hij niet snel kon weg rennen. Wachten tot het eten klaar is, nou ja: het water gekookt was en de instant noodLes klaar waren om opgegeten te worden. Na het eten nog een bakje koffie met een koekie en nog even die ene heuvel op voor een foto-tje en we konden ons bed in, omdat het binnen een half uurtje pikdonker zou zijn.
Deze trekking heet eindeloos Mongolië, nou als deze z'n naam niet eer aan doet dan weet ik het ook niet meer!
2e dag
Na het ontbijt van koekies met jam en kaas, koffie en thee gingen we even relaxen. Ik heb de Mongoolse vlag op m'n rugzak genaaid, Robbert had een naaizetje mee. Zulke dingen heb je normaal nooit tijd voor. Er was ook nog tijd om niks te doen, dus Robbert lag lekker in z'n tentje muziek te luisteren en Fokje lag te knorren in de tent en ik zat wat te lezen. Totdat de gids weer het eten: instant rijst met kokend water Klaar had en eten maar.... Na de lunch weer op pad, het zou een tocht van20 km worden, maar de gids had ook niet zoveel trek meer in het wandelen. Het werd ongeveer 12 km. Eerst naar plek waar ons paard water kon drinken. Zo'n beestje kan 3 dagen op z'n reserves leven, maar ik vond dat 1x per dag al te weinig is voor zo'n beest. Het is toch wel een droog gebied en het is hard werken, want we mochten sommige stukken op de kar zitten. Weer niks spectaculairs tegen gekomen dan alleen grote kuddes geiten, paarden, koeien en schapen. Het landschap is nog steeds hetzelfde.
Om 19:00 kwamen we ongeveer bij dezelfde nomadenfamilie aan als gister. We zouden daar avond eten krijgen en we zouden bij ze de nacht door brengen.
Het gezin had een klein baby'tje van 3 weken die steeds helemaal ingewikkeld werd zoals een gelukspoppetje.......zag er zo schattig uit. Er woonde ook een meisje van 4 jaar (hun nichtje) waarvan de ouders in Ulaan Batar zaten om te werken. Het was me er toch een doerak, ze wilde direct vriendjes worden met Robbert. Als avondeten kregen we een soort van bapua, vond die mamie vroeger maakte toch veel lekkerder. Na het eten nog wat met het kindje spelen en toen weer gaan slapen.
De volgende dag was ik al vroeg wakker en toen maar uit bed gegaan. Er liep ineens een kleine geit in onze Ger. Ik was de hele tijd zo allergies, had last van m'n ogen en m'n neus. Dus maar snel naar buiten, waar de jongen des huizes al de kudde aan het opdrijven was en ineens ving hij met een soort lasso een lammetje, waarvan de oma een paar uurtjes later met alleen de kop, nog geheel in tact naar buiten kwam en het kopje op de Ger neerlegde klemmend tussen een scheerlijn. M'n maag draaide om. Een paar uur later kregen we noodLes met lamsvlees wat ik niet door m'n keel kreeg. Fokje heeft foto's gemaakt van wat er allemaal in de tent afspeelde. Er stond ook een pannetje met alle ingewanden waar de honden mee aan de haal gingen. Getver....we hebben echt het nomaden leven van dicht bij mee gemaakt.
Om 16:00 komen we weer in UB in ons hotel waar we een heerlijke douche nemen en snel de coffee bacery induiken voor een bak heerlijke koffie met een broodje. Een lekkere aardbeien smootie na, dat was genieten ;-)
Morgen het laatste traject naar Beijing
Doei , Inge en Fokje
Dag 1 staat 10 km wandelen op het programma, nadat we ongeveer 2 uur hadden gereden vanaf Ulaan Batar. Eerst naar een nomadenfamilie voor de lunch. We kregen melkthee, gemaakt van koeienmelk en een soort van keiharde lange vingers die je kon dompelen in een soort van havermoutachtige drap! Robbert en Fokje vonden het wel lekker, dus die zaten lekker te schransen totdat het hoofdgerecht op tafel kwam. Er werd voor ons opgeschept, dus ik had de pech dat ik steeds het meeste kreeg en het dus niet op kon en het ook niet zo lekker vond! De kar werd klaar gemaakt, onze spullen erop, ons paardje ervoor en gaan met die banaan. Ik vroeg aan de gids; komen we onderweg nog iets tegen, of hebben we onderweg nog wat te doen. Hij zei dat we bij een kaas fabriekje komen en dat ze daar kaas bereiden op de Nederlandse manier. Nou dachten we dat is leuk, kunnen we in Mongolië zien hoe ze Nederlandse kaas maken. Maar dat was dus niet zo, want we kwamen daar aan en bleek het fabriekje dicht te zijn en er wordt ook geen kaas meer gemaakt. Dat wist de gids ook en hij zei dus al dat het niet interessant zou zijn. Ze hebben alleen een bak waar het paard kon drinken, dus dat was het enige doel van onze trip (voorlopig).
Nadat het paard gedronken had ging onze wandeling verder. Niks waren we tegen gekomen, ja anderhalve paardenkop.....nou dat was ook niet helemaal waar; hele kuddes paarden die door piepkleine cowboys van een jaar of 6 worden gedreven.
We lopen verder en verder en er veranderd helemaal niets in t landschap en we komen wederom geen kip/paard nog koe tegen. We liepen in een dal en de gids zei dat we onze tenten hier gingen opslaan. 3 stuks. Het waaide een storm, dus was het lastig onze tent die het grootste was een beetje fatsoenlijk op te zetten. Nou hij stond hoor en die van Robbert en van de gids ook. Sta je dan met je goeie gedrag in the middle of nowere met 3 tentjes, 3 toeristen en een gids en een paard waarvan zijn benen gebonden werden, zodat hij niet snel kon weg rennen. Wachten tot het eten klaar is, nou ja: het water gekookt was en de instant noodLes klaar waren om opgegeten te worden. Na het eten nog een bakje koffie met een koekie en nog even die ene heuvel op voor een foto-tje en we konden ons bed in, omdat het binnen een half uurtje pikdonker zou zijn.
Deze trekking heet eindeloos Mongolië, nou als deze z'n naam niet eer aan doet dan weet ik het ook niet meer!
2e dag
Na het ontbijt van koekies met jam en kaas, koffie en thee gingen we even relaxen. Ik heb de Mongoolse vlag op m'n rugzak genaaid, Robbert had een naaizetje mee. Zulke dingen heb je normaal nooit tijd voor. Er was ook nog tijd om niks te doen, dus Robbert lag lekker in z'n tentje muziek te luisteren en Fokje lag te knorren in de tent en ik zat wat te lezen. Totdat de gids weer het eten: instant rijst met kokend water Klaar had en eten maar.... Na de lunch weer op pad, het zou een tocht van20 km worden, maar de gids had ook niet zoveel trek meer in het wandelen. Het werd ongeveer 12 km. Eerst naar plek waar ons paard water kon drinken. Zo'n beestje kan 3 dagen op z'n reserves leven, maar ik vond dat 1x per dag al te weinig is voor zo'n beest. Het is toch wel een droog gebied en het is hard werken, want we mochten sommige stukken op de kar zitten. Weer niks spectaculairs tegen gekomen dan alleen grote kuddes geiten, paarden, koeien en schapen. Het landschap is nog steeds hetzelfde.
Om 19:00 kwamen we ongeveer bij dezelfde nomadenfamilie aan als gister. We zouden daar avond eten krijgen en we zouden bij ze de nacht door brengen.
Het gezin had een klein baby'tje van 3 weken die steeds helemaal ingewikkeld werd zoals een gelukspoppetje.......zag er zo schattig uit. Er woonde ook een meisje van 4 jaar (hun nichtje) waarvan de ouders in Ulaan Batar zaten om te werken. Het was me er toch een doerak, ze wilde direct vriendjes worden met Robbert. Als avondeten kregen we een soort van bapua, vond die mamie vroeger maakte toch veel lekkerder. Na het eten nog wat met het kindje spelen en toen weer gaan slapen.
De volgende dag was ik al vroeg wakker en toen maar uit bed gegaan. Er liep ineens een kleine geit in onze Ger. Ik was de hele tijd zo allergies, had last van m'n ogen en m'n neus. Dus maar snel naar buiten, waar de jongen des huizes al de kudde aan het opdrijven was en ineens ving hij met een soort lasso een lammetje, waarvan de oma een paar uurtjes later met alleen de kop, nog geheel in tact naar buiten kwam en het kopje op de Ger neerlegde klemmend tussen een scheerlijn. M'n maag draaide om. Een paar uur later kregen we noodLes met lamsvlees wat ik niet door m'n keel kreeg. Fokje heeft foto's gemaakt van wat er allemaal in de tent afspeelde. Er stond ook een pannetje met alle ingewanden waar de honden mee aan de haal gingen. Getver....we hebben echt het nomaden leven van dicht bij mee gemaakt.
Om 16:00 komen we weer in UB in ons hotel waar we een heerlijke douche nemen en snel de coffee bacery induiken voor een bak heerlijke koffie met een broodje. Een lekkere aardbeien smootie na, dat was genieten ;-)
Morgen het laatste traject naar Beijing
Doei , Inge en Fokje
-
30 Juli 2013 - 17:28
Tonny:
Getverderrie wat n heerlijke diners zijn t toch daar,zeker al aardig wat kilo's lichter of nie? Maar wel weer n hele belevenis zo op deze manier. Rob is maar ff n zalm aan t slachten ook niet verkeerd. Ladies geniet nog ff van de laatste paar dagen en dan een hele goeie veilige reis terug.
Arriverderci hastalapasta etc -
30 Juli 2013 - 18:50
Norbert En Ellen:
Straks thuis weer lekker eten !!!!!
Nog fijne dagen en een goede terugreis
Doeioieoiieoiei -
30 Juli 2013 - 19:09
De Boerselaere:
Nou zeg, had ik net lamsvlees op het menu staan voor zaterdag. Moet ik denk ik toch even aanpassen nu ik dit verhaal gelezen heb. Hahahahahahahaha, wat een verhaal weer. En zo te lezen ook echt een "TOP"trekking geweest. Wij hebben wel eens interessantere trekkings gedaan volgens mij Koolsi.
In ieder geval hebben we mekaar net weer even gesproken, dus dat was wel weer leuk. Hoop maar voor jullie dat de plensbuien ophouden, zodat jullie ook nog normaal wat van Bejing kunnen zien.
Nou, nog even een paar fijne dagen daar en dan zou ik zeggen: oant sneon! -
30 Juli 2013 - 20:48
Reina:
Hey dames, nog steeds upper om je jullie verhalen te lezen, hier in Tunesië is het heerlijk, zon, beach en veel rust... Vertellen we jullie nog wel! Groetjes Saapke en Reina -
30 Juli 2013 - 21:16
Marrit:
Hé Fokje en Inge,
Met veel plezier volg ik jullie d
oor de verslagen te lezen.
Wat een belevenis zeg. Wij zitten nu op Terschelling, waar het nu regent . Nog heel veel plezier voor fr laatste dagen. Groetjes, Marrit. -
30 Juli 2013 - 23:00
Irma:
He wat een drukte daar in Mongolie.Je zult toch in zo,n drukke straat wonen. Om gek van te worden toch?En.. suiker op ? Dan haal je dat even bij de buren of de AH om de hoek.
Voordeel; er is altijd plek op de camping. Je hoeft niet eens te bespreken.
Trouwens mooie plaatjes van het uitgestrekte land. Geniet nog verder en wij lezen weer graag jullie volgende verhaal. Lieve groeten van Irma. -
31 Juli 2013 - 08:29
Janny:
He Fokje en Inge....prachtige belevenissen...bijna naar huis...goede reis terug....
-
31 Juli 2013 - 11:33
Anna:
Gatver.......wie wil er nu nog vlees?! Wel een vermakelijk verhaal. Poppetje kan zo mee in t rugzakje.....Kan me voorstellen dat het eerste bakje leut in UB als nectar smaakte. Geniet nog van jullie dagen en tot later!
-
31 Juli 2013 - 15:32
Marian:
Heerlijk verrukkelijk, zo'n portie vlees, maar geef mijn portie dan maar aan Fikkie, doe mij maar een gehaktbal, of niet Bram. Het lijkt wel een maanlandschap. Maar wel weer een avontuur rijker. Wat hebben wij het hier dan maar weer lux hee, met al ons etenswaar en DE koffie. Fokje en Inge, nog even een paar dagen genieten
en dan op naar Ljouwert.
Doei Marian -
01 Augustus 2013 - 11:20
Chris:
Hoi.
Als ik dit zo lees, was het een beetje afzien???
Vooral hoe je genoot van het bakkie koffie meteen broodje..
Ik vond die kaas en melk en nog wat ook niet echt lekker.
Volgens mij zat Hen3 ook met lange tanden te eten, hahahaha.
Chris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
