De verboden stad

31 juli "De verboden Stad"

Zo, daar gaan we dan! Even een paar fietsjes gehuurd en op naar de verboden stad. De verboden stad kan je vanaf het dakterras van ons hotel zien liggen. Een prachtig gezicht, met aan de rechter kant de Lama tempel. Het is dus maar een stukje fietsen, maar des te meer te lopen in deze immens grote verboden stad!
Vanwaar de naam "Verboden Stad" it's a simple: Het paleiscomplex van de Chinese keizer in Beijing kreeg de naam Verboden Stad, omdat het gewone volk er niet mocht komen. Alleen ambtenaren, dienaren, bewakers en edelen met toestemming mochten dit deel van Beijing zien.

We liepen door de poort het plein op en werden direct belaagd door Chinezen die zich als gids aanboden. Ze wilden je dan binnen een paar uur door deze grote mensenmassa heen loodsen en in perfect Engels het wel en wee van de Grote Keizer en z'n keizerlijke rijk vertellen. We dachten weer zolang naar een gids luisteren, daar hadden we niet zoveel zin in. De aandacht verslapt al snel als het te gedetailleerd Wordt. Daarom besloten we een gids te nemen die in het Nederlands een bandje had ingesproken. Met koptelefoon op door de stad ging ook prima en nu zal ik jullie niet gaan belasten met wat die gids allemaal verteld heeft, dus voor wie het echt wil weten, kan internet even gaan raadplegen. Op sommige sites wordt de verboden stad als de meest indrukwekkende attractie gezien, dan vind ik "een attractie" ook wel weer oneerbiedig klinken.

We schieten hier en daar wat foto's en slenteren van het ene gebouw, paleis en bijgebouwen naar de andere, ik las ergens dat er wel 999 gebouwen en bijgebouwen zijn met als hoofdgebouw het Keizerlijke Paleis. Het cijfer 9 staat ook ergens voor? En we kunnen geen één foto maken waar minder dan 100 toeristen op staan.

Het werd maar drukker en drukker, jeetje waar komen al die mensen "Chinezen" vandaan? Hebben ze vakantie ofzo of beschouwen de Chinezen deze stad als een soort Lourdes of Mekka als hun bedevaart plaats?
Het zal wel, maar na een paar uur lopen werd het alleen maar drukker en drukker, het was gewoon niet leuk meer. We houden wel een beetje van gezelligheid, maar dit is een beetje overdreven. We namen de uitgang aan de andere kant van waar we binnengekomen waren, maar daar stonden onze fietsen natuurlijk niet. Je merkt het al: dat hele eind in de brandende zon om de stad heen lopen, met de stroom mee en met de hordes Chinese toeristen.....hahaha, heel China loopt uit en ze zitten allemaal in Beijing.

Na de verboden stad snakten we naar koffie en zo eindigde onze dag met een heerlijke onweersbui in het superdrukke en leuke Beijing.
Groetjes, Fokje en Inge

Dit was voorlopig mijn bijdrage aan deze blog. Fokje sluit af met haar belevenissen van ons geweldige avontuur. Ik heb het erg leuk gevonden en wie weet is het virus overgeslagen en gaan we nog veel meer horen van Fokje en haar belevenissen in welk land waar dan ook op deze aardbol.

Doei en veel liefs uit het tropische Beijing
Inge