El Fin Del Mundo: Ushuaia
Door: Pedro & Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge & Peter
23 December 2012 | Argentinië, Ushuaia
21-12-2012 en dan is het zover: Ushuaia
Toen we bij de busterminal aankwamen kregen we al te horen dat de bus een uur verlaat was. Of die bustrips nog niet lang genoeg zijn...dat uur werden er 3 uur. Hier moet je je maar niet druk maken om dit soort lange wachttijden, want je hebt alleen jezelf ermee.
Eenmaal vertrokken om half 12 was het een klein half uurtje rijden toen we de grens van Chili bereikten en de meeste reislustige lezers onder ons kunnen wel raden hoe dat er aan toe gaat. Bij het boeken van de bus hadden we al van die grensformuliertjes meegekregen en hadden die ook netjes van te voren ingevuld. Bij de grens mochten er 10 personen tegelijk de bus uit om bij de douane je dingen te regelen, nam ongeveer een uur in beslag. Iedereen zat weer goed en wel in de bus, moest iedereen weer de bus uit, al je handbagage mee en in de rij voor een gebouwtje waar je bagage werd gecontroleerd. Iedereen was gecontroleerd en hup, allemaal weer de bus in en we konden verder. Dat alles heeft zo'n 2 uur in beslag genomen en we zijn ongeveer 30 km op weg. Dat wachten wordt vast beloond met de prachtige ervaring van Fin Del Mondo....
Hè hè, dat schiet op! Zo'n 45 minuten op weg, komen we aan bij de ferrie, net de boot van Ameland. Iedereen weer uit de bus en wachten op de boot. Toen hij er eenmaal was moesten er eerst een zooitje vracht (auto's), bussen, campers en motoren af. Toen dachten we dat we wel weer in konden stappen, maar nee we gingen lopend de boot op. Eenmaal boven, zagen we ineens allemaal zwart/witte dolfijnen langspringen. Was zo'n leuk gezicht. De boottocht duurde ongeveer 20 minuten. We konden weer instappen en daar gingen we weer op weg.
Na een heeeeele tijd rijden over een onverharde weg met weet ik hoeveel kuilen, bereikten we de grens van Argentinië weer, daar weer hetzelfde ritueel als bij de grens van Chili. Ging iets sneller dan de vorige keer. Het werd hoe verder we naar het zuiden gingen steeds kouder en kouder ( voelt ongeveer rond het vriespunt) en dan noemen ze dit zomer, wil je niet weten hoe koud het hier in de winter is. Een Argentijns meisje die achter ons zit, spreekt perfect Engels, makkelijk voor als je iets niet begrijpt.
Dachten we dat we de grens van Argentinië hadden bereikt, maar we reden Chili uit en toen was er een stukje niks terwijl onze paspoorten werden ingenomen. Even later stopten we weer en toen waren we pas bij de grens van Argentinië. Vanaf de grens nog 290 km naar Ushuaia. En het was inmiddels 20:00 uur. Denk niet dat we nog voor 00:00 uur het eind van de wereld bereiken.......
En ja hoor, na zo'n 100 km stopten we weer in Rio Grande, moest iedereen de bus uit. Wij bleven gewoon zitten omdat we dachten dat een gedeelte van de passagiers in Rio Grande moest zijn. De hele bus liep leeg en iedereen nam z'n boeltje mee. We dachten hè.....nou ook maar de boel oppakken, bleek onze bagage al buiten te staan en moesten we de trip in een andere bus voortzetten. En koud dat het in die bus was. De zon ging ook niet snel onder dus zagen we sneeuw op de bergen liggen. Hèhè, toch om 23:45 uur in Ushuaia aangekomen en de wereld bestaat nog steeds. Die Maya's snappen er ook niets van. Een taxi genomen om ons naar 't hotel te brengen en weer dachten we; waar komen we terecht? Het was inmiddels donker en na zo'n 20 minuten rijden waren we er, erg mooi hotel, maar in the middel of nowhere.
Toen we de volgende dag wakker werden keken we naar buiten.....WAUW, wat een uitzicht.......echt the end of the world ;) 3040 km in de bus vanaf Buenos Aires is het nu al dubbel en dwars waard.....
Fijne kerst allemaal, bij ons is die vast WIT....Hihi
Toen we bij de busterminal aankwamen kregen we al te horen dat de bus een uur verlaat was. Of die bustrips nog niet lang genoeg zijn...dat uur werden er 3 uur. Hier moet je je maar niet druk maken om dit soort lange wachttijden, want je hebt alleen jezelf ermee.
Eenmaal vertrokken om half 12 was het een klein half uurtje rijden toen we de grens van Chili bereikten en de meeste reislustige lezers onder ons kunnen wel raden hoe dat er aan toe gaat. Bij het boeken van de bus hadden we al van die grensformuliertjes meegekregen en hadden die ook netjes van te voren ingevuld. Bij de grens mochten er 10 personen tegelijk de bus uit om bij de douane je dingen te regelen, nam ongeveer een uur in beslag. Iedereen zat weer goed en wel in de bus, moest iedereen weer de bus uit, al je handbagage mee en in de rij voor een gebouwtje waar je bagage werd gecontroleerd. Iedereen was gecontroleerd en hup, allemaal weer de bus in en we konden verder. Dat alles heeft zo'n 2 uur in beslag genomen en we zijn ongeveer 30 km op weg. Dat wachten wordt vast beloond met de prachtige ervaring van Fin Del Mondo....
Hè hè, dat schiet op! Zo'n 45 minuten op weg, komen we aan bij de ferrie, net de boot van Ameland. Iedereen weer uit de bus en wachten op de boot. Toen hij er eenmaal was moesten er eerst een zooitje vracht (auto's), bussen, campers en motoren af. Toen dachten we dat we wel weer in konden stappen, maar nee we gingen lopend de boot op. Eenmaal boven, zagen we ineens allemaal zwart/witte dolfijnen langspringen. Was zo'n leuk gezicht. De boottocht duurde ongeveer 20 minuten. We konden weer instappen en daar gingen we weer op weg.
Na een heeeeele tijd rijden over een onverharde weg met weet ik hoeveel kuilen, bereikten we de grens van Argentinië weer, daar weer hetzelfde ritueel als bij de grens van Chili. Ging iets sneller dan de vorige keer. Het werd hoe verder we naar het zuiden gingen steeds kouder en kouder ( voelt ongeveer rond het vriespunt) en dan noemen ze dit zomer, wil je niet weten hoe koud het hier in de winter is. Een Argentijns meisje die achter ons zit, spreekt perfect Engels, makkelijk voor als je iets niet begrijpt.
Dachten we dat we de grens van Argentinië hadden bereikt, maar we reden Chili uit en toen was er een stukje niks terwijl onze paspoorten werden ingenomen. Even later stopten we weer en toen waren we pas bij de grens van Argentinië. Vanaf de grens nog 290 km naar Ushuaia. En het was inmiddels 20:00 uur. Denk niet dat we nog voor 00:00 uur het eind van de wereld bereiken.......
En ja hoor, na zo'n 100 km stopten we weer in Rio Grande, moest iedereen de bus uit. Wij bleven gewoon zitten omdat we dachten dat een gedeelte van de passagiers in Rio Grande moest zijn. De hele bus liep leeg en iedereen nam z'n boeltje mee. We dachten hè.....nou ook maar de boel oppakken, bleek onze bagage al buiten te staan en moesten we de trip in een andere bus voortzetten. En koud dat het in die bus was. De zon ging ook niet snel onder dus zagen we sneeuw op de bergen liggen. Hèhè, toch om 23:45 uur in Ushuaia aangekomen en de wereld bestaat nog steeds. Die Maya's snappen er ook niets van. Een taxi genomen om ons naar 't hotel te brengen en weer dachten we; waar komen we terecht? Het was inmiddels donker en na zo'n 20 minuten rijden waren we er, erg mooi hotel, maar in the middel of nowhere.
Toen we de volgende dag wakker werden keken we naar buiten.....WAUW, wat een uitzicht.......echt the end of the world ;) 3040 km in de bus vanaf Buenos Aires is het nu al dubbel en dwars waard.....
Fijne kerst allemaal, bij ons is die vast WIT....Hihi
-
24 December 2012 - 10:38
Kees@vrf.nl:
Lieve mensen,
wat een heerlijke verhalen, geniet ervan!
Prettige kerstdagen en een heel goed uiteinde. -
24 December 2012 - 12:33
K.jager:
Dag ingge en peter
wat een avontuur ben wel een beetje jaloers.
maar ik wens jullie nog een mooie reis toe.
en nog mooie kerst dagen toe. -
24 December 2012 - 13:52
Femme De Bruin:
een mooie belevenis mooi verhaal
wou jullie nog fijne feestdagen toe wensen en een gezond en sportief 2013
en dat jullie samen nog vele reizen zullen maken
groetje femme -
24 December 2012 - 19:59
Harm En Tineke:
hoi inge en peter,
Als ik die verhalen lees is het in ieder geval geen saaie vakantie.
fijne feestdagen .
groetjes harm en tineke -
25 December 2012 - 07:23
Maria(n) Het Is Kerst Hé.:
Hello,
Nou, maar goed dat jullie meer dan 2 weken vakantie hebben. Wat een ritten, van het lezen word ik al moe. Het is net berregie op en berregie af, maar dan anders.
Maar dat het uitzicht prachtig is geloof ik direct, omdat ik van te voren al wat foto's bij jullie heb gezien natuurlijk. Het is hier nu weer klote weer,regen, regen en nog eens regen. Zit op mijn werk, 1e kerstdag en kwam zeik nat aan. Maar dat mag de pret niet drukken. Jullie ook fijn kerstdagen, lekker saampies, heerlijk, geen verplichtingen. Lekker genieten en tot de volgende mail maar weer.
XXXX X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
