Trekking naar Machupicchu: dag 1
Door: Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge & Peter
15 Oktober 2009 | Peru, Santa María
We vertrokken pas om 11:00 vanuit Ollantaytambo. Eerst nog een dik uur rijden voordat we op 4315 mt zaten. Peter vertelde achteraf dat hij zich na de autorit al beroerd voelde. Echt sneu om dan aan zo´n tocht te beginnen.
Toen we er waren werden de fietsen van de auto af gehaald. We zagen direct al dat het niet het beste materiaal was. Mijn fiets was een oude barrel en zag al dat die van Peter er niet beter uit zag. We moesten eerst de remmen gaan testen. De versnellingen hoefde je niet te gebruiken want we gingen toch alleen maar naar beneden. Ik was nog niet weg en mijn ketting ging er al af, maar hij zat er ook zo weer om gelukkig. Maar niet aan denken tijdens het afdalen. Het fietsen ging verbazingwekkend goed. We reden het hele stuk op de snelweg en je moest constant de remmen inknijpen wat behoorlijk zwaar was. Voordat ik het wist hadden we de lunch al en hadden er 35 km op zitten.
We kregen een lunchpakketje en tijdens het eten vlogen de muskieto´s je om de oren. We hoorden een band ploffen en ja hoor dat was dus Peter z´n band. Ja dan moet je maar niet van die ouwe rotzooi meegeven. Maar ook zat een nieuwe binnenband er snel om en we konden verder gaan met onze 2e etappe.
Maar toen was de snelweg op en we moesten nog 30 km. De weg zat vol met bulten en kuilen en het was houwen en keren om de fiets op de weg te houden en loodzwaar. Halverwege stond de Japanner uit onze groep weer met pech langs de weg. Z´n ketting was gebroken. Maar de materiaalwagen reed achter ons aan, dus de ketting was ook snel weer gerepareerd.
Het eindpunt was een klein dorpje en konden daar de fietsen inleveren en nog een uur in de bus over zo´n zelfde stuk weg hobbelend naar Santa Maria waar ons hostel was. Het was een super basic met alleen het hoognodige.
Peter belande direct op het toilet en begon zich steeds beroerder te voelen. Toen ik onder de douche stond merkte ik dat ik de blaren op m´n achterwerk had van het zadel en de slechte weg. (ooit iemand wel eens blaren op die plek gehad?).Peter lag dan beroerd op bed, ik zat onder de muskietobeten, maar ondanks dat heben we toch een hele mooie dag gehad. Dag 2 is voor Peter.
Liefs Peter & Inge
-
16 Oktober 2009 - 06:09
Sonja:
Zo dat doe ik jullie niet even na. Succes met de blaren en ik hoop dat Peter zich snel weer beter voelt.
groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley